Wprowadzenie
Zasada end-to-end była jedną z podstawowych reguł przyjętych podczas projektowania Internetu. Działa na zasadzie eliminacji procesów pośredniczących, gdyż wywodzi się z teorii, że najlepiej działają te systemy, które jak najwięcej funkcji oddają pod kontrolę urządzeń końcowych, a nie implementują je w samym systemie.
Jednakże, wraz z rozwojem infrastruktury sieciowej oraz pojawieniem się różnych protokołów sieciowych monitorowanie funkcjonowania sieci stało się zadaniem trudnym. Za utrzymanie połączenia pomiędzy dwoma użytkownikami końcowymi wielokrotnie odpowiada wielu operatorów i integratorów sieciowych. Dlatego też, w celu zapewnienia szybkiej reakcji na pojawiające się w nich problemy wymagana jest współpraca pomiędzy nimi.
W przypadku pojedynczej sieci lub też pojedynczego systemu autonomicznego, w którym administratorzy za niego odpowiedzialni mają bezpośredni i zazwyczaj nieograniczony dostęp diagnostyka sieci jest znacznie ułatwiona.
W kursie tym przedstawione zostaną mechanizmy wspierające proces monitorowania połączenia end-to-end głównie w warstwie drugiej, dla sieci typu Ethernet. Wspomniane zostaną również narzędzia działające w warstwie trzeciej modelu ISO.