Wprowadzenie

Zasada end-to-end była jedną z podstawowych reguł przyjętych podczas projektowania Internetu. Działa na zasadzie eliminacji procesów pośredniczących, gdyż wywodzi się z teorii,  że najlepiej działają te systemy, które jak najwięcej funkcji oddają pod kontrolę urządzeń końcowych, a nie implementują je w samym systemie.

Jednakże, wraz z rozwojem infrastruktury sieciowej oraz pojawieniem się różnych protokołów sieciowych monitorowanie funkcjonowania sieci stało się zadaniem trudnym. Za utrzymanie połączenia pomiędzy  dwoma użytkownikami końcowymi wielokrotnie odpowiada wielu operatorów i integratorów sieciowych. Dlatego też, w celu zapewnienia szybkiej reakcji na pojawiające się w nich problemy wymagana jest współpraca pomiędzy nimi.

W przypadku pojedynczej sieci lub też pojedynczego systemu autonomicznego, w którym administratorzy za niego odpowiedzialni mają bezpośredni i zazwyczaj nieograniczony dostęp diagnostyka sieci jest znacznie ułatwiona. 

W kursie tym przedstawione zostaną mechanizmy wspierające proces monitorowania połączenia end-to-end głównie w warstwie drugiej, dla sieci typu Ethernet. Wspomniane zostaną również narzędzia działające w warstwie trzeciej modelu ISO.

Ostatnia modyfikacja: niedziela, 14 luty 2016, 20:50