W Maxima dostępne są symboliczne stałe oraz zmienne wbudowane, często wykorzystywane przy obliczeniach:
Zmienna / stała | Opis |
---|---|
%pi |
stała \(\pi\) (3.14159…) |
%e |
stała Eulera (2.718…) |
%i |
jednostka urojona (√-1) |
%phi |
złoty podział |
inf |
nieskończoność |
minf |
minus nieskończoność |
und |
nieokreślone |
noun |
symboliczna forma funkcji (bez ewaluacji) |
float(%pi); /* aproksymacja liczby pi */
exp(%i * %pi); /* tożsamość Eulera */
limit(1/x, x, inf); /* granica w nieskończoności */
matrix
:
Składnia:
A: matrix([a11, a12], [a21, a22]); /* macierz 2x2 */
Przykład:
A: matrix([1, 2], [3, 4]);
Operacja | Składnia / przykład |
---|---|
Transpozycja | transpose(A); |
Wyznacznik | determinant(A); |
Odwracanie macierzy | invert(A); (jeśli macierz jest
odwracalna) |
Dodawanie, odejmowanie | A + B; , A - B; |
Mnożenie przez skalar | 2 * A; |
Mnożenie macierzy | A . B; (kropka oznacza mnożenie
macierzowe) |
Rozmiar macierzy | length(A); – liczba wierszy,
length(first(A)); – liczba kolumn |
Dostęp do elementów | A[1][2]; – element w pierwszym wierszu i drugiej
kolumnie |
A: matrix([1, 2], [3, 4]);
B: matrix([5, 6], [7, 8]);
A + B; /* dodawanie */
A . B; /* mnożenie */
transpose(A); /* transpozycja */
determinant(A);
invert(A);
solve
solve
służy do rozwiązywania równań algebraicznych
oraz układów równań.
Składnia:
solve(równanie, zmienna); /* jedno równanie */
solve([równanie1, równanie2], [zmienna1, zmienna2]); /* układ równań */
Przykłady:
solve(x^2 - 4 = 0, x); /* rozwiązanie równania kwadratowego */
solve([x + y = 3, x - y = 1], [x, y]); /* układ równań liniowych */
limit
limit
służy do obliczania granic funkcji.
Składnia:
limit(wyrażenie, zmienna, punkt);
limit(wyrażenie, zmienna, punkt, kierunek);
kierunek
: plus
(od prawej),
minus
(od lewej)Przykłady:
limit(sin(x)/x, x, 0); /* granica zwykła */
limit(1/x, x, 0, plus); /* granica prawostronna */
limit(1/x, x, 0, minus); /* granica lewostronna */
diff
diff
służy do obliczania pochodnych wyrażeń.
Składnia:
diff(wyrażenie, zmienna);
diff(wyrażenie, zmienna, rząd);
Przykłady:
diff(sin(x^2), x); /* pochodna funkcji jednej zmiennej */
diff(exp(x^2), x, 2); /* druga pochodna */
diff(x^2 * y + y^3, x); /* pochodna cząstkowa względem x */
diff(x^2 * y + y^3, y); /* pochodna cząstkowa względem y */
integrate
integrate
.
Składnia:
integrate(wyrażenie, zmienna);
Przykłady:
integrate(x^2, x); /* ∫x² dx = x³/3 */
integrate(sin(x^2), x); /* funkcja specjalna (nieelementarna) */
integrate(exp(-x^2), x); /* wynik symboliczny z funkcją erf */
integrate
integrate
.
Składnia:
integrate(wyrażenie, zmienna, dolna_granica, górna_granica);
Przykłady:
ntegrate(x^2, x, 0, 2); /* ∫₀² x² dx = 8/3 */
integrate(sin(x), x, 0, %pi); /* ∫₀^π sin(x) dx = 2 */
integrate(1/x, x, 1, %e); /* ∫₁^e (1/x) dx = 1 */
ratsimp
Przykład:
ratsimp((x^2 - 1)/(x - 1));
expand
expand((x + 1)^3);
factor
Przykład:
factor(x^2 - 1);
coeff
coeff
w Maxima służy do wyodrębniania współczynnika
przy danym stopniu zmiennej w wielomianie.
Składnia:
coeff(wyrażenie, zmienna, stopień);
Przykłady:
coeff(3*x^3 + 2*x^2 - x + 5, x, 2); /* wynik: 2 */
coeff(a*x^4 + b*x^3 + c, x, 4); /* wynik: a */
coeff((x + 1)^3, x, 2); /* wynik: 3 — rozwinięcie: x^3 + 3x^2 + 3x + 1 */
w: expand((x - 1)^3);
[
coeff(w, x, 3),
coeff(w, x, 2),
coeff(w, x, 1),
coeff(w, x, 0)
];
coeff(x^2 + 5, x, 4); /* wynik: 0 */
plot2d
plot2d
służy do rysowania wykresów funkcji jednej
zmiennej w układzie 2D.
Składnia:
plot2d(funkcja, [zmienna, a, b]);
Przykłady
wxplot2d(sin(x), [x, -%pi, %pi]); /* wykres funkcji sinus */
wxplot2d([sin(x), cos(x)], [x, -%pi, %pi]); /* wykres dwóch funkcji na tym samym układzie */
Dodatkowe
opcje:
wxplot2d(sin(x), [x, -10, 10], [ylabel, "f(x) = sin(x)"], [xlabel, "x"], [style, [lines, 2]]);
plot3d
Składnia:
wxplot3d(funkcja, [x, a, b], [y, c, d]);
Przykład:
wxplot3d(x^2 + y^2, [x, -2, 2], [y, -2, 2]); /* paraboloida */
wxplot3d(sin(x)*cos(y), [x, -%pi, %pi], [y, -%pi, %pi]); /* funkcja trygonometryczna */
Dodatkowe opcje:
wxplot3d(sin(x*y), [x, -3, 3], [y, -3, 3], [grid, 30, 30], [palette, gray]);
Zadanie:
Obliczyć wszystkie pochodne cząstkowe pierwszego rzędu podanych funkcji:–> –>
–> –> –>